Aslında bugün uzun zaman sonra bir arkadaş ile keyifli bir gün geçirdim diye yazacaktım.
Ta ki arkadaşımla istasyonda vedalaşıp telefonumu kontrol edene kadar!
Sabah istasyonda bu fotoğrafı çekip paylaşmıştım. Sayende takım elbiseden tiksindim gibi bir şey yazmıştım.
Paçalara bakarsanız anlarsınız.
İlk gelen yorumlarda güldük, eğlendik.
Ben kötü bir şey yaptığımı düşünmüyorum.
NEDEN?
Çünkü kişinin adı, sanı, yüzü vs görünmüyor.
Ve cidden paçalar olmamış. Evde kendi kesmiş gibi duruyor.
Az daha zorlasa kapri olacakmış.
Bazı tip insanlar benim sayfalarımda ortaya bir yem atıp kenara çekiliyorlar.
Tartışma başlatıp, olayı başka başka yerlere çekiyorlar.
Yok efendim bu modaymış da vs vs.
Benim modaya lafım yok. Japonya'da bu modayı öyle güzel taşıyanlar var ki! Ama bu kişide olmamış.
Yalan mı söylemeliyim?
Sonra olay ırkçılığa geldi.
Japonya'da yaşayıp Japonlara laf ediyormuşum.
1- Bu kişinin Japon olup olmadığını nereden biliyoruz? Belki değil?
2-Japonya'da yaşayıp Ugandalıları eleştirmem daha mı uygun olur?
Bin kere söylediğim gibi ben hiçbir ülkeyi ya da ırkı körü körüne sevemem ya da savunamam.
Bu pantalonu giyen Türk olsaydı ben yine aynı şeyi söyleyecektim.
Bu sefer de Türk düşmanı mı olacaktım?
Aynı olayı dağın tepesine ki sadece özel bir trenle çıkılan tepeye ince topuk&mini eteklerle gelmiş kızlara salak dediğim için de aynı muamale uygulanmıştı!
Yine söylüyorum dağın tepesine (biz 2 montla donarken) sivri topuk&mini etek ile gezmeye gelen kişi hangi ırktan olursa olsun BENCE salaktır.
BENCE diyorum SİZCE farklı olabilir beni bağlamaz!
MEVZU 2
2 türü var bunların!
Yorumlarda hakaret edip özelden beni övenler!
Ya da yazdığı özel mesajlara cevap alamayınca hakaret edenler!
MEVZU 3
Yoshi ile bu fotoğrafımızı paylaşırken 'bu fotoğraf bizim için önemli' demiştim.
Hay demez olaydım.
Birkaç kişi hamile misin?
Bebek mi var falan diye yazdı.
Bu fotoğrafın ya da yazdığımın neresinden bu anlam çıktı anlamamakla beraber her konunun bebeğe çıkması beni çok rahatsız ediyor.
Hadi bebek yapın, hamile misin, olmuyor mu istemiyor musunuz gibi soruları/sözleri belki bin kere duydum.
Pardon ama bu kadar özeli bu kadar fütursuzca nasıl sorabiliyorsunuz?
Bu fotoğrafın altına bu tarz yazan kişilere bu sorulardan rahatsız olduğumu yazdım.
Bu fotoğrafın anlamı 6 sene önce aynı yerde çekilmiş bir fotoğrafımızın olması olduğunu da yazdım.
Sonrasında
Ve böyle bir yorum ile karşılaştım.
Bazı insanlar fesatlığından mıdır kuyruk acısından mıdır bilmem sürekli bana saldırma ihtiyacı içerisindeler.
Her defasında itina ile engellesem de kendilerini kurtulmak mümkün değil böylelerinden!
Çünkü anında yeni bir hesap açıp çirkefliklerine devam ediyorlar sahte isimlerle!
İşte böyle 2 günde ne kısırlığım
ne kaşarlığım
ne ırkçılığım kaldı.
Bütün bunlar olurken ben dayanamadım artık.
Kendimi yüksek bir yerden mermer zemine düşmüş bir cam eşya gibi hissediyorum.
PARAMPARÇA
Hayatta en sevmediğim şeylerden biridir kendimi açıklamak!
Bu ara her yaptığımın altında art niyet arıyanlar yüzünden ne kadar çok savunmak zorunda kalıyorum kendimi.
Hayır kısır değilim
Hayır kaşar değilim
Hayır ırkçı değilim
diyemedim bugün!
Bugün gücüm kendime bile yetmedi.
Bugün kötü insanlar beni sömürdü resmen.
İstasyondan eve kadar bisiklet tepesinde hıçkıra hıçkıra ağladım.
Hala ağlıyorum (dileyen kına yakabilir)
Şiş gözlerle bu yazıyı yazdım çünkü herkes telaşta!
Bloğu kapattım ama davetiyeli göründüğü için herkes neden beni engelledin diye soruyor.
Aralarında önemsediğim kişiler olduğu için
ve daha da önemlisi tek tek cevap verebilecek gücüm olmadığı için yataktan kalkıp bu yazıyı yazıyorum.
Tolstoy sayesinde öğrendiğim bir şey var!
Bu hayatta en çok kendime ihityacım var.
Diğer her şeyin yokluğuna ya da azlığına alışabiliyor insan ama kendin olmadan olmuyor!
Ben bir süreliğine kendimi iyileştirmeye gidiyorum.
Annem,Yoshi ve bir çoğunuzun isteği üzerine kapattığım hesaplarımı açıyorum.
Ama bu iyileşme ne kadar sürer bilemiyorum.
Dikkat çekmeye çalışmıyorum!
Gerçekten bilmiyorum.
Uzun zamandır bu kadar kırılmamıştım.
Biraz mola!
Kendime geldiğim zaman eskisi gibi burada olacağım!
Ben hayatımda sadece 1 kere kendim olmayı bıraktım!
Onda da ne büyük hata yaptığımı anladım.
Bir daha asla başkası için şekil almayacağım!
Ben yine doğru bildiğimden şaşmayacağım!
Sizi rahatsız eden bir şey varsa bende güle güle!
Ama hep dediğim gibi burası benim hayat yolculuğum ve sizler de yol arkadaşımsınız!
Dilediğiniz istasyonda gidebilirsiniz!
Bütün maillerinizi,mesajlarınızı okudum ama cevap yazamayabilirim affola!
Toplu cevap niteliğinde olsun bu!
Hepinizi çok seviyorum yalanını söyleyemeyeceğim!
Çünkü aranızda (tanımadan bile) gerçekten sevdiklerim var!
Bu onlara haksızlık olur!
Siz de beni sevmek zorunda değilsiniz!
Ama bana saygı duymak zorundasınız eğer benim yolculuğumu izlemek istiyorsanız!
Ve son olarak!
Bugün Cuma! (burada Cuma'ydı)
Hayatım boyunca bugünün sihrine ve gücüne inanmışımdır!
Bugün beni üzenler öyle çok ahımı aldınız ki!
Öyle çok canımı yaktınız ki!
İlahi adalete sığınıyorum bir kere daha!
Şimdi izninizle bana müsade!