Bazen adını dahi duymak istemediğiniz kişiler rüyanıza girer. Hani sorsalar belki diyecek 2 kelime güzel şeyiniz yoktur haklarında.
Ama rüyada o kadar tatlı, vefalı görünürler ki olmadıkları hallerini özlersiniz.
Ben bu hayatta her şeyin bir mesajı olduğunu düşünürüm.
Sayıların, harflerin, tesadüf sanılan şeylerin, bulutların, ağaçların yani gerçekten her şey bize bir mesaj derim.
Uyandığımdan beri o 2 kişiyi düşünüyorum.
Adları duyduğumda bile içimi kötü duygular kaplayan o iki kişiyi.
Ah bir gösterebilseydim size iyi olmak ne kadar yakışıyor diye…
Ama işte olmuyor. Herkese iyi olunmuyor. Aslında bunu benim de öğrenmem lazım.
Herkesi kendim gibi sanmalarım yüzümden başıma az iş almadım.
Çok şükür bir şeyi öğrenebildim.
Hayatıma yük olan insanları anında silebiliyorum.
Kendi yaşanmışlığı ile beni etiketlemeye, yargılamaya çalışan insanlar bana yük oluyorlar.
Bu yüzden insan dediğin yüklene yüklene ve bazen de yükünü bıraka bıraka büyüyor.
Uyandığımdan beri bugünün mesajını arayan, kafası bulanık bir yazı okudunuz.
Belki de bu mesaj bana değildir.
Yazıp rahatlamak istedim.
*fotoğraf dünden
**Cumartesi gününden beri sağ ayağımın üzerine basamıyordum. Dün doktora gittik. Fazla yürümekten (3 gün çok gezdik yalan yok) sağ ayağımın altındaki kaslar zedelenmiş. İlaçlarla geçecek inşallah. Bir de dualarla tabii :)
Böylece Japonya'daki ilk ayak ve bel röntgenim de çekilmiş oldu.
Merak eden herkese çok teşekkür ederim.
Benim için dua ederseniz çok mutlu olurum.
Sevgilerimle
Sergül Kato :)