Arabamızla Nagoya'dan Osaka'ya paralı yol ile 2,5-3 saatte vardık.Yoshi de ilk defa gittiği için yolları pek bilmiyordu.Bu sebeple arabanın navigasyonu kurtarıcımız oldu.Kalenin çevresinde bulduğumuz ilk otoparka girdik.Şansımıza kaleye en uzak olanına denk gelmişiz.Kalenin etrafındaki parkı boylu boyunca yürümek zorunda kaldık.Ağaçlara garip şekiller vermişler.Bir de fena alerjim tuttu.Bazı bitkilere alerjim var sanırım bu parkta bolca bulunuyordu.Kaleye varana kadar 103215674 kere hapşurmuşumdur.
Uzun uzun yollar yürüdükten sonra karşımızda kale.Bu noktada hala heyecanlıydım.Güzel geçsin diye umutlarım vardı yani.
Kalenin çevresinde mini araçlarda yiyecek satışı yapılıyordu.Araçlar cadılar bayramı temasına girmişti.Biz hemen kaleye yürüdük.Biletlerimizi aldık.Kişi başı 600 yen (12,36 Lira)
Kale 8 katlı bir yapı.Ve tamamen yenilenmiş.5. kata kadar asansörle çıkabiliyorsunuz,kalanı yürüyerek.Ben kalelerin 'bu kadar' yenilenmesine karşıyım.Asansörü gördüğümde benim için kale zaten bitmişti ama bir de yukaraki balkona açılan kapı otomatik kapı olunca iyice düştü yüzüm.Kalenin içini gezmek,dün inşa edilmiş bir binayı gezmek gibiydi. Yani içimdeki duyguyu şöyle açıklamaya çalışayım.Ayasofya müzesinde yürüyen merdivene bindiğinizi düşünün.İşte öyle bir şey!
Kalenin içerisinde bir şey yok dersem ayıp etmiş sayılmam.Beni çeken bir detay hiç olmadı.
Yoshi'ye göre ben restore edilmemiş 'eski haliyle' kalabilmiş kaleleri gezdiğim için burası beni etkilemiyor.Etkiliyor aslında sinir oluyorum :)
Aslında Osaka kalesi Sakura ağaçları ile meşhur.Belki o dönemde gelseydim sevebilirdim.
3 ve 4. katlarda fotoğraf çekmek yasak diye birkaç defa söylendi bize.Ben acayip umutlandım.Bütün bomba o katlarda mı acaba diye ama inanın hiçbir şey yoktu.Birkaç eski belge,bir kostüm falan filan.Bak gene sinirlendim :)
Kendimizi hemen dışarı attık.Ve 'ben buradaydım' pozlarımızı verdik.
Bu da cancazımın pozu :)
Ve bu hikayenin üzerine soğuk bir bardak su yerine araçlarda satılan soğuk dondurmalardan yedik.En azından dondurmalar güzeldi :)
